سال جهش تولید با مشارکت مردم
امروز چهارشنبه ۲۶ اردیبهشت ۱۴۰۳ ۱۹:۰۲

اخبار

چتری بر سر همه بیماران

ساعت 8 صبح یکی از روزهای زمستانی برای تهیه گزارش میدانی به بیمارستان توحید جم یکی از شهرستان های نزدیک استان بوشهر می روم؛ شهری در جنوبی شرقی استان بوشهر که با جاذبه های گردشگری متنوع، آب و هوایی متفاوت از دیگر نقاط استان دارد. وجود فرصت های شغلی فراوان در این منطقه، جم را به شهرستانی مهاجرپذیر تبدیل کرده و برای شرایط رفاهی آنها بیمارستان توحید جم از سوی سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت از سال های گذشته ایجاد شده است. این بیمارستان علاوه بر بیماران شرکتی به بومیان منطقه نیز، خدمات درمانی ارائه می دهد و ساکنان منطقه شهرهای دیگر همچون استان فارس، شهرستان های عسلویه، کنگان، دشتی و دیر را نیز در برمی گیرد. خبرنگار «مشعل» برای آگاهی از بخش های مختلف این بیمارستان به آنجا سفر کرده و پای صحبت کارکنان و مراجعه کنندگان آن نشسته است که مشروح آن را در ادامه می خوانید.
عقربه های ساعت 8 صبح را نشان می دهد، تعداد مراجعه کنندگان ثانیه به ثانیه بیشتر می شود و در واحد تریاژ اورژانس سطح بندی و بر اساس آن نزد پزشکان متخصص فرستاده می شوند، سطح یک تریاژ بیمار بلافاصله از سوی پزشک و بدون فوت وقت ویزیت می شود. سطح دو تریاژ، ویزیت بیمار در عرض 10 دقیقه از سوی پزشک صورت می گیرد. سطح سه تریاژ ویزیت بیمار در عرض یک ساعت از سوی پزشک انجام می شود و سطح چهار و پنج نیز برای بیماران سرپایی است.  گزارش خود را با بیماران منتظر در صف تریاژ شروع می کنم. یکی از آنها یونس باکو از کارکنان پتروشیمی عسلویه است که پسر تب دار 6 ساله اش را به بیمارستان توحید جم آورده است. او می گوید: در گذشته خدمات بیشتری به کارکنان و خانواده های آنها ارائه می شد، اما با گذشت زمان و افزایش جمعیت شهرستان جم به بومیان ساکن در منطقه نیز خدمات درمانی ارائه می دهد، همین موضوع باعث شده زمان انتظار ما در بیمارستان بیشتر از گذشته شود.

   نبود دستگاه ام آر آی

یکی دیگر از افراد منتظر در صف تریاژ، اسدالله اعلایی که سال 1391 در جزیره خارک بازنشسته شده و اهل گناوه است، دفترچه بیمه خود را که آرم صنعت نفت روی آن قرار دارد، نشان می دهد و می گوید: کمبود در این بیمارستان هست، اما می توان آن را تحمل کرد. از مسئولان می خواهم خدمات درمانی کارکنان را نیز در اولویت قرار دهند، زیرا اکنون بیشتر خدمات به بومیان داده می شود و هم پای آنها باید در نوبت انتظار بایستیم.کنار پذیرش پیرمردی نشسته روی ویلچر را می بینم، به سمت او می روم و دلیل مراجعه اش به اورژانس را جویا می شوم. او خود را سعید نوروزی و 70 ساله معرفی می کند، اما خط و خطوط پیشانی اش سنش را بیشتر نشان می دهد. او می گوید: صبح برای نماز بیدار شدم که تپش قلب و سرگیجه داشتم، خانواده ام مرا به اینجا آوردند، این بیمارستان در حد توان خود خدمات درمانی خوبی ارائه می دهد، اما انتظار داریم برخی امکانات دیگر مانند ام آر آی، سی تی اسکن و... نیز در آن وجود داشته باشد. پسر او، یکی از فعالان اجتماعی است که چند سال در بیمارستان های سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت کار کرده است، خود را محمد نوروزی معرفی می کند و می گوید: با توجه به شرایط خاص منطقه و نبود امکانات، بیمارستان توحید جم تنها مرکز درمانی این شهرستان به شمار می رود که خدمات به مراکز همجوار خود نیز ارائه می دهد، اما با کمبودها و نواقصی روبه رو است. یکی از آنها نبود دستگاه ام آر آی هست که جهت انجام آن به بیمارستان شیراز اعزام می شوند و سالانه در این مسیر تعدادی بر اساس تصادف جان خود را از دست می دهند.  به گفته او، مردم این شهرستان 30 سال است که در انتظار خرید دستگاه ام آر آی هستند و بنده به عنوان عضو کمیته فعالیت های اجتماعی با فرمانداری جلسات متعددی داشته ام که آنها قول خریداری این دستگاه را داده اند، اما به دلیل نبود اعتبار و دورافتاده بودن این کار انجام نشده است.

 حقوق و مزایای اندک

قصد صحبت با بهروز حیدری مطلق، رئیس اورژانس را دارم، اما او درگیر نصب مانیتورهای اورژانس است و عذرخواهی می کند؛ از این رو برای جویا شدن از فعالیت های اورژانس با سیدمحمود آرش، تکنیسین اورژانس بیمارستان توحید جم هم صحبت می شوم. او بومی منطقه جم است و 10 سال سابقه کار دارد. آرش می گوید: سطح خدمات و تعداد پزشکان جوابگوی نیاز جمعیت نیست . او درعین حال که مصاحبه می کند، پاسخگوی مراجعه کنندگان نیز هست و با سعه صدر به حرف های آنها گوش می دهد و می افزاید: از مراجعه کنندگان می خواهم که احترام ما را حفظ کنند، با توجه به تعداد زیاد مراجعه کنندگان صف انتظار نسبت به گذشته طولانی تر است و این شرایط دست ما نیست. حیدری مطلق با بیان اینکه بیمه بیشتر مراجعه کنندگان تامین اجتماعی است و در شهرک جم یک درمانگاه تامین اجتماعی هست که همانند یک مطب کار می کند، می گوید: همچنین در روستای ریز یک درمانگاه تامین اجتماعی دارد و حتی یک سرم برای بیماران وصل نمی کنند، بخیه هم همینطور، حتی از سیراف و عسلویه، لامرد، مر، گله دار و ... نیز به این بیمارستان مراجعه می کنند.او با اشاره به کمبودهای موجود در کارش ادامه می دهد: شیفت های کاری زیاد و هشت شب در ماه نوبت بودن کارایی مان را پایین می آورد. همچنین نسبت به مناطق دیگر صنعت نفت حقوق و مزایای کمتری دریافت می کنیم. مثلا شیفت های شب برای جاهای دیگر به شکل 18 ساعت محاسبه می شود اما این میزان برای ما لحاظ نمی شود.

 پذیرش روزانه 300 نفر

بعد از صحبت با مراجعه کنندگان و برخی مسئولان اورژانس به سمت کلینیک های تخصصی می روم، بخشی که مملو از بیماران در قسمت های مختلف داخلی، اطفال، عمومی و جراحی است، هرگاه نوبت هر کدام از بیماران جهت رفتن نزد پزشک فرا می رسد، مسئول پذیرش کلینیک های تخصصی آنها را صدا می زند. او که عباس زاهدی نام دارد و با 27 سال سابقه کار در این قسمت مشغول به کار است، می گوید: روزانه بیش از 300 مراجعه کننده داریم و حتی برای محافظت از خودم یک شیشه حائل و دستگاه پیچ بیماران نداریم و باید تمام حواس خود را جمع کنم تا بیماران را به نوبت اعلام کنم.

پرداخت هزینه های کمتر

 در ادامه راه برای رفتن به ساختمان پلی کلینیک های تخصصی از قسمت سردخانه و ساختمان جدیدی در طرح های توسعه معطل مانده عبور می کنم. ساختمانی که در صورت تکمیل، بخش اداری بیمارستان آنجا منتقل و فضا برای بخش های دیگر باز خواهد شد.  ابتدای ورود به ساختمان پلی کلینیک های تخصصی با خانمی به نام فاطمه مظفرزاده روبه رو می شوم که چشم چپش قرمز شده است، برای جویا شدن از حالش نزد او رفته و بعد از سلام و احوالپرسی می گوید: این بیمارستان نسبت به مراکز درمانی دیگر هزینه های کمتری از بومیان دریافت می کند؛ به همین دلیل آنها ترجیح می دهند به این بیمارستان بیایند. وجود بیمارستان برای ساکنین منطقه و شهرستان اطراف یک نعمت است و از مسئولان درخواست دارم، خدمات بیشتری برای رفاه حال بیشتر مراجعه کنندگان در نظر بگیرند.

کمبود نیروی متخصص

بخش دیالیز یکی از مهم ترین بخش های بیمارستان توحید جم است که مراجعه کنندگان آن را بومیان منطقه تشکیل می دهند، این بخش سال 1397 بر اساس استانداردهای بین المللی راه اندازی شده است و دارای شش تخت بستری و یک اتاق ایزوله برای بیماران واگیردار است. در این بخش علاوه بر متخصص نفرولوژی، متخصصان داخلی نیز حضور دارند.مسئولیت این بخش را فریبا محمدرضایی به عهده دارد که ماه های نخست سال آینده بازنشسته می شود. او در مورد کمبودهای واحد دیالیز می گوید: در این بخش با کمبود متخصصانی چون جراح عروق برای رگ گیری بیماران دیالیزی روبه رو هستیم، ضمن اینکه درخواست دستگاه Ro پرتابل برای تصفیه آب بیماران دیالیزی هنگام تزریق داده ایم. همچنین پیشنهاد داده ایم یک دستگاه دیالیز سیار نیز خریداری شود تا بیماران بستری در بخش ها در همان جایی که هستند، دیالیز شوند. او ادامه می دهد: با به روز کردن دستگاه های دیالیز می توان سطح عملکرد آنها را افزایش داد، اکنون هر ماه به تناسب 6 تخت فعال در دو نوبت 312 بار دیالیز داریم؛ به همین دلیل نمی توانیم مرخصی بگیریم و تنها تعطیلی ما جمعه هاست. محمدرضایی با بیان اینکه چند ماه دیگر بازنشسته می شوم، می گوید: یکی دیگر از همکاران ما نیز 6 ماه دیگر بازنشسته می شود و باید متخصصان دیگری جایگزین ما شوند.


 پوکی استخوان در بیماران دیالیزی

زمانی که با مسئول بخش دیالیز صحبت می کردم، یکی از بیماران توجهش به صحبت های من با مسئولین بخش بود، منتظر ماندم تا کارش تمام شود و هنگام ترخیص با او چند دقیقه ای هم کلام شدم، او خود را محمد رفیعی معرفی می کند. کشاورز بوده و اکنون بازنشسته شده است.او می گوید: یکی از کلیه هایش را به دلیل داشتن 65 گرم سنگ از دست داده و برای کارکرد بهتر کلیه دیگر مجبور به دیالیز شده است. رفیعی با بیان اینکه خدمات و رفتار پرستاران در این بخش بسیار خوب است، ادامه می دهد: متاسفانه این بیمارستان از نظر متخصصان گوارش و پاراکلینیکی کمبود دارد. حین صحبت با او پسربچه ای روی تخت دیالیز خوابیده که دست و پایش در گچ بود. دلیل را از مسئول بخش دیالیز جویا شدم، در پاسخ می گوید: تنظیم کلسیم و فسفر استخوان ها توسط کلیه انجام می شود و معمولا بیماران دیالیزی دچار پوکی استخوان هستند و با هر ضربه کوچکی دچار عارضه می شوند. هر چقدر آگاهی بیماران نسبت به نوع بیماریشان بیشتر باشد، کمتر دچار عارضه خواهند شد.

 کمبود فضا در لاندری

در پایان گزارش خود از بیمارستان توحید جم به سمت لاندری یا همان رختشورخانه می روم. نخستین نکته ای که توجهم را به خود جلب می کند، رطوبت زیاد و مساحت کم آن است. این بخش در قسمت انتهایی بیمارستان قرار دارد، مساحت آن برای یک مرکز درمانی تخصصی بسیار کم است. دستگاه شست و شوی البسه کارکنان، واحد آشپزخانه و بخش اطفال و شست وشوی تمیز نیز از هم جدا هستند. مسئولیت این واحد را سیدمحمد حسینی به عهده دارد. او که با 28 سال سابقه کار از بومیان توحید جم است، می گوید: زمان کرونا برای گسترش فعالیت های اورژانس و اتاق عمل ساختمان این بخش به خیاط خانه داده شد و به واحدی کوچک تر منتقل شدیم. به گفته او در بخش لاندری از یک سو البسه های کثیف وارد و از سوی دیگر البسه های تمیز به بخش های مختلف تحویل داده می شود. برای توسعه بخش لاندری دستگاه های مورد نیاز خریداری شده است، اما به دلیل کمبود جا نمی توانیم آنها را به این قسمت منتقل کنیم. اکنون این بخش 108 متر مساحت دارد که در ساختمان جدید به 155 متر می رسد.

 درمانگاهی مختص کارکنان

بعد از استراحتی کوتاه ساعت 15 به سمت درمانگاه خانواده شهید تندگویان می روم، درمانگاهی که برای رفاه حال کارکنان برخی پزشکان متخصص بعد از اتمام کارشان در بیمارستان به این درمانگاه می آیند تا کارکنان صنعت نفت و خانواده هایشان در صف انتظار کمتری جهت مراجعه به پزشک نسبت به بیمارستان قرار گیرند. علیرضا نوبخت یکی از آنها و کارمند پالایشگاه پارس جنوبی است، می گوید: در گذشته برای معاینه پزشکی به بیمارستان توحید جم می رفتیم و یک هفته برای دریافت نوبت معطل می ماندیم، اما اکنون با آوردن برخی پزشکان متخصص مانند داخلی، زنان و اطفال شرایط خوبی داریم. یکی دیگر از مراجعه کنندگان لطف اله عرب، کارشناس حسابداری شرکت پالایش گاز فجر جم که 53 ساله است و 32 سال سابقه کار دارد، می گوید: در کلینیک های خانواده تخصص های عمومی، داخلی و سونوگرافی حضور دارند و بیشتر متخصصان نیز در کلینیک های تخصصی بیمارستان هستند. به گفته او با ارائه خدمات به بومیان منطقه این بیمارستان دیگر شرکتی نیست و کارکنان در اولویت آخر قرار دارند. متاسفانه نوبت های مراجعه به متخصصان طولانی است و برگه اعزام جهت رفتن به مراکز درمانی دیگر شهرها به سختی از سوی مسئولان بیمارستان داده می شود.

 پاسخگو نبودن به جابه جایی

سمت راست درمانگاه اتاقی مخصوص داروخانه در نظر گرفته شده است که نسخه های پزشکان را دریافت و براساس آن داروها را به بیماران اختصاص می دهند. مسئولیت این بخش را محدثه کمالی با 20 سال سابقه کار به عهده دارد. از او در مورد سختی کارش می پرسم، در پاسخ می گوید: تنها مشکل ما کمبود نیرو است و با توجه به گسترش فعالیت کلینیک های خانواده تعداد نیروها جهت خدمات دهی بهتر افزایش نیافته است. اکنون در هر نوبت کاری دو نفر در داروخانه حضور دارند و با توجه به نداشتن مسئول فنی در این بخش وظایف او را نیز به عهده داریم. او با اشاره به اینکه در کارم دچار گردن درد و کمردرد شده، ادامه می دهد: حدود 2 سال است درخواست جابه جایی و رفتن به استان بوشهر را داده ام، اما به دلیل کمبود نیرو با درخواستم موافقت نمی کنند.

 هر 2 هزار و 500 نفر یک پرستار

برای جویا شدن از تعداد افراد تحت پوشش و کمبودها و سختی های این درمانگاه با نفیسه کرمی، مسئول پرستاری درمانگاه خانواده شهید تندگویان صحبت می کنم. او که بیش از 12 سال است در این منطقه ساکن است و همسرش نیز در یکی از بخش های صنعت نفت عسلویه کار می کند، می گوید: کمبود نیرو در قسمت های پزشکی و پرستاری و کارگری داریم و 2 هزار نفر غیرفعال را تحت پوشش قرار می دهیم که باید طبق قانون نفت هر 2 هزار و 500 خانوار یک پرستار داشته باشند، ضمن آنکه بیشتر تجهیزات قدیمی هستند و یکسری از تجهیزات را بعد از دو سال درخواست به ما داده اند. او اتلاف انرژی بیهوده شامل تماس های تلفنی جهت یادآوری به کلینیک را از معضلات پیش روی پرستاران بیان می کند و ادامه می دهد: متاسفانه بیماران دیابتی و فشارخون سر وقت مراجعه نمی کنند باید پرینتی از شرح حال خودشان را برای ثبت در سامانه سینای نفت بیاورند، اما متاسفانه در این زمینه سهل انگاری می کنند.

 سخن آخر

در پایان روز و بعد از اتمام گزارش هایم به سمت محل اقامت خود می روم، در مسیر به خدمات و مسئولیت هایی که بهداشت و درمان صنعت نفت بوشهر جهت رفاه حال کارکنان خود و بومیان منطقه ارائه می دهد، فکر می کنم. تنها بیمارستانی که در منطقه توحید جم وجود دارد و به دلیل خدمات خوبی که ارائه می دهد، از شهرستان های اطراف نیز پذیرای بیماران است. بیمارستانی که ابتدا برای کارکنان صنعت نفت ساخته شده بود، اما به دلیل نبود امکانات درمانی همسو با مسئولیت های اجتماعی، خدماتی را به ساکنین آن ارائه می دهند. با وجود کمبودها در زمینه پزشکان متخصص، فضا و... همواره سعی کرده اند با خرید تجهیزات بیشتر و جذب پزشکان متخصص، پرقدرت تر از گذشته خدمات به مراجعین ارائه دهد.
۱۰ اسفند ۱۴۰۱ ۰۷:۵۳
بهداشت و درمان صنعت نفت استان بوشهر |
تعداد بازدید : ۳۲۹

نظرات بینندگان

تعداد کاراکتر باقیمانده: 500
نظر خود را وارد کنید

ارسال